حمید نوری:
در معرض شکنجه هستم
علم عدل: حمید نوری که در آبان سال 1398 در فرودگاه استکهلم سوئد بازداشت و مدتی پیش به حبس ابد محکوم شد، در مصاحبه با یک رسانه ایتالیایی از وضعیت خود انتقاد نمود.
به گزارش علم عدل به نقل از ایسنا، حمید نوری دادیار سابق قوه قضاییه و شهروند ایرانی بازداشت شده در سوئد در گفت و گو با یک رسانه ایتالیایی از روند محاکمه و وضعیت خود در زندان سوئد انتقاد نمود.
حمید نوری در ۱۸ آبان ۱۳۹۸ در فرودگاه شهر استکهلم بازداشت شد. پنجشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۱ دادگاه شهر استکهلم در سوئد حمید نوری را به حبس ابد محکوم نمود. بعد از اعتراض نوری به این حکم پرونده به دادگاه تجدید نظر رفت و سه شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۲حکم حبس ابد نوری در دادگاه تجدیدنظر سوئد تایید شد.
دادگاه تجدیدنظر سوئد آبان گذشته در حالی حکم حبس ابد مقابل حمید نوری را تایید نمود که این شهروند ایرانی بیش از ۴ سال را در سلول انفرادی در سوئد گذرانده است.
اکنون روزنامه ایتالیایی «ComeDonChisciotte»، با حمید نوری، شهروند ایرانی بازداشت شده در سوئد و هیبت الله نژندی منش، مشاور حقوقی خانواده حمید نوری، گفت و گو کرده که در ادامه می خوانید.
آقای نوری حال شما چطور است؟
حمید نوری: از شما به علت این گفت و گو و از اینکه حاضر شدید به صحبت های من گوش دهید تشکر می کنم؛ من اینجا در سلول انفرادی هستم؛ حالا حدود چهار سال و دو ماه است که در سلول انفرادی به سر می برم؛ من در یک رژیم بسیار محدود کننده قرار دارم هر لحظه ای که می گذرد، برای من به معنای اینست که در معرض شکنجه، بخصوص شکنجه روحی هستم؛ منظورم اینست که شکنجه سفید مقابل من وجود دارد؛ هیچ زخمی روی بدنم نیست، اما روح و روانم نابود شده است.
در سلول، آنها اسناد دفاع من را از بین بردند؛ آنها همه پرونده های موجود در تبلت من را حذف کردند، بنابراین، من نتوانستم دفاعیات خودرا در مرحله تجدیدنظر ارائه دهم.
آن ها من را برهنه می کنند، این کار را برای توهین و بی احترامی به من انجام می دهند؛ بطور خاص، آنها این کار را پس از هر بازدید انجام می دهند؛ حداقل هفته ای یکبار؛ من یک مسلمان هستم و از نظر فرهنگ و مذهب من خوب نیست که مرد یا زن برهنه دیده شود.
دنیای من در سلول انفرادی من خلاصه شده است؛ من با دنیای بیرون سلولم ارتباطی ندارم، تلویزیون وجود دارد، اما فقط به زبان سوئدی پخش می شود و من نمی توانم چیزی متوجه شوم.
من نمی توانم با اعضای خانواده ام تماس بگیرم؛ آخرین باری که با همسرم صحبت کردم ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳ بود و بعد از دستگیری من در ۹ نوامبر ۲۰۱۹، این اولین دفعه است که یک خبرنگار با من تماس می گیرد و از من اطلاعات می خواهد.
آقای نوری حکم صادر شده را چطور قضاوت می کنید؟
حمید نوری: من هنوز حکم را به زبان فارسی دریافت نکرده ام؛ من فقط به خلاصه حکم صادره در ۲۸ آذر از طرف قاضی گوش داده ام؛ با آن موافق نیستم، این یک حکم با انگیزه سیاسی است.
محاکمه من، چه در دادگاه و چه در دادگاه تجدیدنظر، مضحک بود و برای من واضح بود که آنها مقرر است حکم دادگاه را تایید کنند، فرصت دفاع از خود به من داده نشد و دفاع من نمی تواند معتبر باشد.
آقای نوری، می توانید خیلی مختصر روایت خودرا از اتفاقات برایمان بگویید؟
حمید نوری: من بعنوان گروگان اینجا در بازداشت هستم؛ من در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۹ دستگیر شدم؛ دادستان، دستور بازداشت را در ۸ نوامبر صادر کرد، در حالیکه من در خاک سوئد نبودم.
به خاطر وقایع ادعایی ایران در سال ۱۹۸۸ متهم شدم؛ تنها برمبنای اظهارات شفاهی و خاطرات شاکیان و شاهدانی که قسمتی از پرونده هستند به حبس ابد محکوم شدم و دادستان هیچ تحقیقی در ایران انجام نداد.
دادگاه، من را به علت نبود معاضدت قضایی میان ایران و سوئد محکوم کرد؛ دادگاه باید بدون شک و تردید معقول، اتهامات را اثبات کند.
برخی افراد در دهه ۶۰ در ایران دست به اقدامات تروریستی زدند، حدود ۱۷ هزار ایرانی را کشتند، آنها متعلق به گروهی بودند که از طرف آمریکا، اتحادیه اروپا، انگلیس و سایر کشورها برچسب تروریستی خوردند، تعدادی از این افراد از طرف دادگاه های ذی صلاح ایران دستگیر و محاکمه شده اند.
دولت سوئد از تروریست ها دفاع می کند؛ در حالیکه این کشور موظف است تروریست ها را پناه ندهد و از آنها حمایت نکند.
همان طور که به شما گفتم این افراد نه فقط از طرف ایران، بلکه در آن زمان از طرف آمریکا، اتحادیه اروپا، انگلیس و دیگران نیز تروریست خوانده شده اند.
از شما می خواهم تحقیق کنید که آیا در مدتی که کیفرخواست مقابل من درج شده است در ایران محاکمه ای صورت گرفته است یا خیر.
اکنون من اینجا در سلول انفرادی هستم، برای اینکه سوئد به یک گروگان نیاز داشت تا دولت ایران را تحت فشار قرار دهد.
آقای نوری آیا احساس می کنید که یک زندانی سیاسی هستید؟
حمید نوری: پرونده من بعنوان یک پرونده سیاسی شروع شد، همچنان یک پرونده سیاسی است و سیاسی باقی خواهد ماند و قسمتی از کارزار سیاسی غرب مقابل جمهوری اسلامی ایران است.
متأسفم که بگویم غرب همچون سوئد، از سیستم قضایی بعنوان سازوکاری برای دستیابی به دستاوردهای سیاسی استفاده می نماید.
آن ها حتی عدالت را فدای دستاوردهای سیاسی می کنند؛ اگر حکم محاکمه پرونده من را بخوانید، خواهید دید که این پرونده در سال ۲۰۱۰ در آکسفورد، انگلیس کلید خورده است.
آقای نوری، سیستم قضایی «کشور دموکراتیک» مانند سوئد را چطور ارزیابی می کنید؟
حمید نوری: به نظر من سوال اشتباه است؛ من نمی توانم سوئد را بعنوان یک دولت آزاد و دموکراتیک توصیف کنم؛ اگر هم است، تنها برای سوئدی هاست و نه برای افراد دیگر و می توانم بگویم نژادپرستانه است، زمینه نیز این را نشان داده است.
آن ها به دموکراسی اعتقادی ندارند، بهترین گواه این ادعا من هستم؛ آنها مرا در بدترین شرایط محاکمه کردند، تنها برمبنای ادعای شاکیان مرا محکوم کردند، آنها به تعهدات مندرج در کنوانسیون اروپایی حقوق بشر عمل نکرده اند، محاکمه من تنها یک نمایش است.
خودشان کیفرخواست را تهیه کردند، دفاع را تعیین کردند، آنها دعاوی شفاهی و کتبی شاکیان را پذیرفتند، ادعاهای شاهدان را شنیدند که در اصل شاکی بودند، اما به من اجازه شهادت ندادن و بالاخره مرا محکوم کردند. شما به این چه می گویید؟
آقای نوری زندگی روزمره شما در زندان چگونه است؟
حمید نوری: من در شرایط بسیار بدی هستم، هر روز بامداد از خواب بیدار می شوم و به این فکر می کنم که چگونه روز را بگذرانم، باردیگر شب شد و من تا بامداد به این فکر می کنم که چطور بخوابم.
من از دنیای بیرون جدا شده ام، خانواده من در ایران هستند، آمدن به اینجا برای آنها بسیار گران و دشوار است و حتی اگر بیایند، گاهی اوقات اجازه ملاقات با من را ندارند.
در ایران نوه هایم را دارم، مادرم را دارم. دلم برای همه خانواده ام تنگ شده است، آنها قادر به ملاقات من نیستند. من ۶۲ سال دارم، در برابر خانواده ام مسئول هستم و وظایفی بود که به من بستگی داشت. حالا که دارم این ها را می نویسم برای مادرم گریه می کنم.
آقای نوری می دانیم که هم در ایران و هم در سوئد تلاش هایی وجود دارد که پرونده شما بگونه ای متفاوت برخورد و بررسی شود؛ آیا پیامی برای کسانی که اهتمام در کمک به شما دارند و پیگیر پرونده شما هستند دارید؟
حمید نوری: از مردم می خواهم که برای رسیدگی به روند قانونی ایستادگی کنند؛ اجازه ندهید دولت ها، همچون دولت سوئد، از این روند سوء استفاده نمایند.
اتحادیه اروپا باید بر رفتار اعضای خود نظارت کند؛ میخ را در کشورهای دور می بیند، اما کارد را در دست اعضای خود نمی بیند.
اطلاعات زیادی مقابل من در سایت ها و رسانه ها وجود دارد؛ این هژمونی رسانه هاست، من از خبرنگاران می خواهم به دنبال حقیقت باشند، من قهرمان دادگاه اینجا در سوئد هستم، اما هیچ کس از من چیزی نمی پرسد، هیچ کس به من گوش نمی دهد، تنها کسی که نمی تواند در مقابل این همه تبلیغات از خود دفاع کند حمید نوری است، من قربانی یک محاکمه ناعادلانه در کشوری هستم که یکی از اعضای مهم اتحادیه اروپاست.
آقای نوری، به نظر می آید که وضعیت شما بسیار به عدم اطلاعات مربوط می شود: افراد بسیار زیادی از پرونده شما اطلاعی ندارند. چه می خواهید به مردم سوئد و بطور کلی به مردم اروپا بگویید و چرا آنها باید به زندانی مانند شما اهمیت دهند؟
حمید نوری: از آنها می خواهم به من گوش دهند، برای قضاوت نکردن من از آنها می خواهم که مانند افراد معقول محاکمه من را بررسی نمایند، هیچ محاکمه عادلانه ای برای من وجود نداشت.
من می خواهم از سوئدی ها و شهروندان اروپایی بپرسم: آیا برای پشتیبانی از تروریسم مالیات خودرا به دولت می پردازید؟ برای نقض الزامات دادرسی؟
پیام من این است: من قربانی اتهامات واهی و تبلیغات سیاسی هستم. من مقصرم، به این علت که کشور و مردمم را دوست دارم.
انتظار دارم خبرنگار مستقل بیاید و به حرف من گوش دهد. نسبت به من تبعیض قائل نشوید.
آقای نژندی منش بعنوان وکیل حمید نوری و همین طور بعنوان حقوقدان حقوق بین الملل، حکم ۲۸ آذر ۱۴۰۲ مقابل حمید نوری را چطور می بینید؟
نژندی منش: من هم حکم دادگاه و هم حکم تجدیدنظر را خوانده ام؛ آنها تحت تأثیر نقض آشکار قوانین ماهوی و رویه ای قرار دارند؛ اولاً، هر دو دادگاه بطور واقعی به مسائل حقوقی رسیدگی نکردند و قضات به نظر من با حقوق بین الملل آشنایی ندارند، بنابراین، آنها صلاحیت عمومی را اشتباه درک کردند.
ثانیا، احکام، استدلال کافی برای اثبات بهتان ندارند.
ثالثاً، دفاع دلیلهای خوبی برای سوءاستفاده از آیین دادرسی عادلانه بیان کرد و قضات به این مورد رسیدگی نکردند.
کسانی که شهادت دادند فقط خاطرات خودرا به دادستان ارائه کردند؛ این بسیار ناعادلانه است که فردی فقط برمبنای گفته های شاکیان محکوم شود.
دادستان موظف است تحقیقات عینی، کامل و بی طرفانه انجام دهد. شاید شما درباره ی محاکمه یک شهروند رواندا در سوئد شنیده باشید؛ در آن مورد، یک توافقنامه کمک حقوقی متقابل بین دو دولت درگیر وجود داشت.
همچنین دادگاه کیفری بین المللی رواندا (ICTR) از طرف شورای امنیت سازمان ملل تأسیس شد، بنابراین، دادگاه جنایات ادعایی او را در رواندا بررسی و پلیس سوئد از یافته های ICTR بهره برد.
در ایران چطور؟ هیچ موافقتنامه معاضدت قضایی بین ایران و سوئد وجود نداشت، هیچ دادگاه بین المللی برای اتهامات گزارش شده در ایران وجود نداشت، دادستان ها و دادگاه های سوئد اصل بی گناهی را نقض کردند.
آقای نژندی منش واقعاً حمید نوری کیست و چرا در زندان سوئد است؟
نژندی منش: حمید نوری شهروند ایرانی است؛ او قربانی یک موقعیت سیاسی است و از طرف یکی از بستگانش برای رفتن به سوئد دعوت شد؛ نمی دانست که تله ای برای او گذاشته شده است.
دادستان سوئد از طرف برخی افراد مورد سوءاستفاده قرار گرفت که تحت تعقیب پلیس ایران به علت اقدامات تروریستی هستند.
نوری به اشتباه محاکمه و به حبس ابد محکوم شد.
در طول تاریخ های در نظر گرفته شده از طرف دادسرا، دادگاهی وجود نداشت که در آن آقای نوری به علت تخلف از قانون محکوم شود.
آقای نوری اظهار نمود که از سال ۱۳۶۰ تا حالا اقدامات تروریستی مقابل مردم ایران صورت گرفته است که بیشتر این تروریست ها دستگیر و در محاکم صالحه محاکمه شده اند. از ابتدا کمیته های عفو تشکیل شد. ماموریت آنها این بود که از افراد محکوم، همچون کسانی که به مجازات اعدام محکوم شده بودند، بپرسند که آیا از گذشته خود پشیمان شده و اقدامات و گروههای تروریستی را محکوم می کنند یا خیر. اگر آنها موافق باشند که شهروندان خوبی باشند و تروریسم را محکوم کنند، حتی اگر به مجازات اعدام محکوم شوند، عفو خواهند شد.
دفاعیات آقای نوری احکام افرادی را ارائه کرد که به اعدام محکوم شده بودند، اما بعداً مورد عفو قرار گرفتند، آنها دیگر در ایران نیستند بلکه در خارج از ایران زندگی می کنند، تعدادی از آنها نیز جزو شاهدان دادگاه بودند. در آن زمان آقای نوری در زندان کار می کرد. شاکیان داستانی را ساختند که دادستان به آن رسیدگی نکرد، دادگاه ها همین طور فرض کردند که آقای نوری مجرم است؛ و حالا باید ثابت کند که بی گناه است.
آقای نژندی منش، موضوع سیاسی دشمنی غرب با ایران و جهان اسلام در پرونده نوری چه وزنی دارد؟
نژندی منش: به نظر من، این پرونده عمدتا انگیزه سیاسی دارد؛ موضوع پرونده و ادعاها ماهیت سیاسی دارند.
آقای نژندی منش بعنوان حقوق دان ارزیابی شما از سیستم قضایی و کیفری سوئد چیست؟
نژندی منش: با عنایت به پرونده مورد بحث که من درگیر آن بودم، می توانم بگویم که در سیستم قضایی و کیفری سوئد کمبودهای زیادی وجود دارد، من فکر می کنم در این نظام موضع ضعیفی برای اصل برائت وجود دارد.
رای تنظیم کیفرخواست، آقای نوری را بیش از یک سال در بازداشت نگه داشتند؛ اگر پلیس افراد را در بازداشت نگه دارد و سپس اهتمام کند به اصطلاح مقابل آنها مدارک جمع آوری کند، خطرناک می باشد. نقص دیگر اینست که سیستم عمل دفاع از متهم یا حتی دفاع از او را در نظر نمی گیرد.
فرد بازداشت شده با خانواده اش ارتباطی ندارد، مقامات در مورد او استانداردهای رفتار با زندانیان را رعایت نمی کنند.
با مقایسه رفتار سیستم قضایی سوئد با استانداردهای تصویب شده در قوانین حقوق بشر، من معتقدم که در این مورد، این استانداردها تنها مقابل زندانیان استفاده می شود.
به نظر من این معیارها تنها مقابل کشورهای غیر غربی بعنوان ابزاری برای ترویج سیاست آنها استفاده می شود و ما وکلا باید نگران استانداردها باشیم.
حرکت های قانونی بعدی شما چیست؟
نژندی منش: یک راهکار داخلی وجود دارد و آن دیوان عالی سوئد است؛ آقای نوری درخواست فرجام خواهی خواهد نمود. تصمیم گیری در مورد اعطای مجوز تجدیدنظر به عهده دادگاه است.
یک راهکار منطقه ای نیز وجود دارد؛ دادگاه اروپایی حقوق بشر؛ اما این دادگاه تنها به تخلف ادعایی از رویه قضایی رسیدگی می کند.
آقای نژندی منش بطور خلاصه چرا یک شهروند سوئدی و اروپایی باید به پرونده حمید نوری اهمیت بدهد؟
نژندی منش: برای همه اهمیت دادن به عدالت بسیار مهم می باشد، اما این نباید بهانه ای برای نقض حقوق بشر باشد. همه ما از حق دفاع از هر کسی که ادعا می کند قربانی نقض حقوق بشر است حمایت می نماییم.
ما باید طبق موازین حقوق بشر به آن احترام بگذاریم. شهروندان سوئدی و اروپایی باید مراقب ارزش ها و استانداردهای پذیرفته شده در کنوانسیون اروپایی حقوق بشر و سایر استانداردها باشند، اگر آنها بر این ارزش ها نظارت و پاسداری نکنند، خود قربانیان بعدی خواهند بود. آقای نوری قربانی سوءاستفاده از آیین دادرسی است.
منبع: alameadl.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب