مخالفان رئیس جمهور، آدمهای دست سوم شان را به میدان جنگ فرستاده اند
علم عدل مخالفان رئیس جمهور، آدمهای دست سوم شان را به میدان جنگ فرستاده اند
🔹 این ایده كاملا از "محمود احمدی نژاد" گرته برداری شده است و توسط افرادی با تیپی همسان با او (از منظر روانی و رفتاری) اجرایی می گردد. منتقدان اصیل دولت با عنایت به شرایط داخلی و خارجی، تضعیف دولت را به ضرر نظام قلمداد می كنند و از سویی تقویت آن را هم در تضاد با سیاست های جریانی خویش فرض می گیرند، بنابراین انفعال و خلا كنشی و جریانی آنان، فضا را برای منتقدانِ دست سوم مهیا كرده تا پا به میدان بگذارند. همسان شرایطی كه در آغاز دهه هشتاد، آبادگران و شخص احمدی نژاد پا به عرصهٔ سیاسی گذاشت و به نام حذف رقیب، به جنگِ با اصولگرایان اصیل رفت و شورای شهر و شهرداری تهران را تصاحب و بعد از آن نهاد ریاست جمهوری و دولت را فتح كرد.
🔹 منتقدانِ دست سوم دولت، غیرخلّاق و آماتور هستند. اینان حتی توان ایده پردازی نو در جنگِ روانی و پروژه سازی سیاسی را هم ندارند و تن به تقلیدهایِ كور می دهند. فعالان این جریان توان نویسندگی را هم ندارند و تنها به بیان مونولوگ های كلیشه ای، آن هم در تریبون هایی كه مخاطب ثابت دارد، عادت دارند و هیچ مخاطبی بر مخاطبان نمی افزایند؛ تنها از خلا های سیاسی سود می برند، تا بر كرسی منتقدانِ اصیل دولت تكیه زنند.
🔹 انتخاب كنشگران این جریان، از چند بخش متنوع، صورت گرفته تا شاید سازماندهی آنها به چشم نیاید. كنشگران وظیفه دارند كه در محافل و رسانه ها تندترین الفاظ عامیانهٔ تحقیركننده و متناسب با بخش های پایین فرهنگی را در دیالوگ با رئیس جمهور یا خطاب به او برگزینند و آن را با چند انتقاد آمیخته كنند تا در این پوشش، جنگِ روانی به چشم نیاید. تیترها و خطابه ها بر این مبنا، تدوین و تنظیم می گردد تا جایگاه رئیس جمهور را سبك كنند و به تبع آن، دولت تضعیف شود. این پروژه باآنكه برای تضعیف "حسن روحانی" در اركان قدرت و جامعه طراحی شده است اما در نهایت نظام جمهوری اسلامی را كه دولت ركنی از آن است را از درون تهی می كند. البته انتخاب زمان كنونی یعنی همزمان با فشار امریكا و اسرائیل، آگاهانه انتخاب شده تا در همین مرحله دولت زمین گیر و توان مقابله داخلی و خارجی از آن گرفته شود و در این خلا، پروژه سازان اخیر بر كرسی جریان سازی و سیاست نگاری بنشینند.
🔹 با سابقه و تجربه رفتاری و بیانی محمود احمدی نژاد، بهترین واكنش برابر اینان بی تفاوتیِ مطلق دولت و شخص رئیس جمهور است؛ همچون خواندن یا شنیدن مطالب فكاهی تنها به لبخندی بسنده شود. چراكه هر اقدامی همچون پاسخگویی یا رفتاری واكنشی به آنان، نه تنها آتش آنان را خاموش نمی كند، بلكه آن را برمی افروزد و پروژه جنگِ روانی به پیش می رود. رئیس جمهور در مواجهه با اینان در مجامع رسمی و غیررسمی تنها باید با لبخند یا سكوت گذر كند.
🔹 اما به علت تاثیرات امنیتی و مخل منافع ملی و در نهایت تضعیف نظام جمهوری اسلامی و بر خلاف منویات و سیاست های رهبری عالیه نظام [یعنی حفظ وحدت و تقویت نظام]، باید ریشه این جنگِ روانی توسط وزارت اطلاعات شناسایی شود. شخص رئیس جمهور مطلوب است كه در خلال ماموریتی ویژه از وزارت اطلاعات بخواهد كه منبع و محفل اینگونه جنگِ روانی را نه به علت تضعیف دولت، بلكه صدمه به نظام شناسایی و معرفی نماید. در شرایط كنونی كه رقبای منطقه ای و جهانیِ ایران منسجم هستند، بطور قطع اینگونه اقدامات مایه تقویت توطئه های آنان می گردد و وزارت اطلاعات بر مبنای ماموریت حكومتی می تواند در خنثی كردن پروژه جنگِ روانی كودكانهٔ اخیر نقش مهمی ایفا كند.
🔹 البته در این میان، منتقدان اصیل دولت هم متضرر خواهند شد؛ اگر برابر كنش های منتقدانِ دست سوم، منفعلانه عمل كنند و میدان را در اختیارشان بگذارند؛ همان كابوسی كه در سال ۸۴ ظهور كرد و احمدی نژاد رئیس جمهور شد، ممكن است بار دیگر تكرار و "احمدی نژادی ثانی" خلق شود. بنابراین جنگ ِ روانی اخیر در صورت موفقیت، باآنكه در ظاهر در مواجهه با دولت و رئیس جمهور طراحی شده اما در واقع، حذف جریان اصیلِ اصولگرایان را به دنبال خواهد داشت. 1717
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب